Bo male rzeczy ciesza...
Bo male rzeczy ciesza …
27 marca 2009
Pamietam jak w pierwszej podstawowki cieszylam sie na okulary. Bo to bylo cos innego. Nie wiele dzieci u mnie w klasie nosilo je a ja mialam zaczac.
To bylo cos fajnego, ale nic nie przebije zachowania mojej siostrzenicy kiedy ta w ta srode [25.03.09] dostala swoje okularki.
hehe
Nie dosyc, ze malutkie i razacy pomaranczowy to do tego lekko okragle jak u Harry’ego Potter’a. Wyglada nieziemsko! kocham
Ta jej minka jak je zalozyla. hehe
Szok! ooo
Zachwycona rowno, nie chciala ich juz oddac, ale optyk musial je troche dostosowac …
Wiec jej kilka razy musial zdejmowac i poprawiac, co wcale ale to wcale jej sie nie poddobalo. Popedzala go nie samowicie. Do tego trzeba dodac, ze Malutka nie mowi jak inne dzieci (sprawy osobiste dlaczego) i na migi mu pokazywala raczkami by sie pospieszyl. brawo
To bylo boskie, jak sie wyrawala by je dostac! hehe
Potem to byla tylko kontrola wszystkich dokumentow optyka przez Mala i wielgachne ,,OCH!”, bo wreszcie widzi wyostrzony obraz.
Wszystko chciala tego dnia ogladac. Wszystko bylo interesujace bardziej jak normalnie.
To zaskakujace, ze pomimo wszystkich przeciwnosci i problemow, ktore sie wala na glowe nagle czlowiek ma mala rzecz z ktorej sie potrafi cieszyc.
Chcialam nadrobic zaleglosci na blogach, ale wyglada na to, ze ledwo znajde czas by pisac u mnie. Wiec niegniewajcie sie. Jak sie uspokoi to dam znac i zamecze stalymi komentarzami.
Krople_zycia
28 marca 2009 o 19:52
Okulary, sama jestem okularnicą i zazdroszczę Ci zadowolenia z noszenia ich, sama bym chciała aby, ktoś zaszczepił we mnie tą radość noszenia. [krople-zycia.blog.onet.pl]
~ChiiGargoyle
30 marca 2009 o 20:39
Ja nie noszę okularów, ale czasem chciałabym… oj tak, małe rzeczy a powinny cieszyć, a małe dzieci zawsze się ucieszą z takich drobnych. A rodzinę uszczęśliwia uśmiech małorośli. ^ ^ Aha, zmieniłam znowu adres bloga parodii, na głównym znajdziesz linka. Coś jeszcze? Trzymaj się cieplutko ^ ^
27 marca 2009
Pamietam jak w pierwszej podstawowki cieszylam sie na okulary. Bo to bylo cos innego. Nie wiele dzieci u mnie w klasie nosilo je a ja mialam zaczac.
To bylo cos fajnego, ale nic nie przebije zachowania mojej siostrzenicy kiedy ta w ta srode [25.03.09] dostala swoje okularki.
hehe
Nie dosyc, ze malutkie i razacy pomaranczowy to do tego lekko okragle jak u Harry’ego Potter’a. Wyglada nieziemsko! kocham
Ta jej minka jak je zalozyla. hehe
Szok! ooo
Zachwycona rowno, nie chciala ich juz oddac, ale optyk musial je troche dostosowac …
Wiec jej kilka razy musial zdejmowac i poprawiac, co wcale ale to wcale jej sie nie poddobalo. Popedzala go nie samowicie. Do tego trzeba dodac, ze Malutka nie mowi jak inne dzieci (sprawy osobiste dlaczego) i na migi mu pokazywala raczkami by sie pospieszyl. brawo
To bylo boskie, jak sie wyrawala by je dostac! hehe
Potem to byla tylko kontrola wszystkich dokumentow optyka przez Mala i wielgachne ,,OCH!”, bo wreszcie widzi wyostrzony obraz.
Wszystko chciala tego dnia ogladac. Wszystko bylo interesujace bardziej jak normalnie.
To zaskakujace, ze pomimo wszystkich przeciwnosci i problemow, ktore sie wala na glowe nagle czlowiek ma mala rzecz z ktorej sie potrafi cieszyc.
Chcialam nadrobic zaleglosci na blogach, ale wyglada na to, ze ledwo znajde czas by pisac u mnie. Wiec niegniewajcie sie. Jak sie uspokoi to dam znac i zamecze stalymi komentarzami.
Krople_zycia
28 marca 2009 o 19:52
Okulary, sama jestem okularnicą i zazdroszczę Ci zadowolenia z noszenia ich, sama bym chciała aby, ktoś zaszczepił we mnie tą radość noszenia. [krople-zycia.blog.onet.pl]
~ChiiGargoyle
30 marca 2009 o 20:39
Ja nie noszę okularów, ale czasem chciałabym… oj tak, małe rzeczy a powinny cieszyć, a małe dzieci zawsze się ucieszą z takich drobnych. A rodzinę uszczęśliwia uśmiech małorośli. ^ ^ Aha, zmieniłam znowu adres bloga parodii, na głównym znajdziesz linka. Coś jeszcze? Trzymaj się cieplutko ^ ^
Komentarze
Prześlij komentarz