Nowa praca

Nowa praca

4 września 2007


U mnie jako tako okey. W nowej pracy poki co dziwnie jak to na poczatkach bywa. Nie wiem jak to wszystko dopasowac w te kategorie, ktore juz znam. Ale sadze, ze juz nie dlugo sobie dam z tym rade.
Ach tak , moj pokoj jest w piwnicy wiec nie mam tam na ogol zasiegu, dlatego zostaja tylko smsy lub maile ze znajomymi, bo o telefonowaniu to moge zapomniec. :(
Na dodatek nie wiem kiedy bede miec wolne itd. by moc regularnie na maile odpisywac i na blogusiu pisac. Porazka!!
No, ale nic zostawilam sobie kilka asow w rekawie i pozniej bede musiala je wykorzystac, ale to tez poki co tajemnica.  wa
Hihi hhihi, ciekawe czy wam sie potem spodoba…




rainboow@buziaczek.pl
4 września 2007 o 13:48
Poczekamy, zobaczymy co nam zaoferujesz :) ze tak powiem, jak narazie to brzmi tajemniczo :) wiec bedziesz musiala uchylac rabka tajemnicy stopniowo . Oczywiscie czekam z niecierpliwoscia na nowe posty :)Nio a poza tym to poczatki zawsze sa trudne, ale Ty jestes silna babka (za ktora 3mam kciuki) wiec dasz sobie rade!!!Pozdrawiam :*

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

... dramastica.blog

… 19 lutego 2015 i swiat nadal nie wiedzi co sie ze mna dzieje. wszyscy mysla co zepsulam, ale nie o tym jak mnie popsuto i zniewolono… nikt nie chce wiedziec tego co jest za kurtyna klamstw i oszczerstw… ale najlepiej i najszybciej zwalic wine na kogos kto i tak musialby byc winny, bo nie jest ich czescia. bo nigdy nie pasowalam im w ramki…
Czytaj więcej

kuzynka...

I znowu była dłuższa przerwa w pisaniu.  Sama nie wiem dlaczego. Pewnie przez przesyt w sprawach do załatwienia. ... Wreszcie dostałąm adwokatkę, co pomoże mi wywalczyc prawa odwiedzin u mojej chrzestnicy. Co mnie cieszy, ale też martwi. Bo musimy do sądu iść. I boję się, ze moja siostra specjalnie Polskę opuści, by do sądu przyjechać. Ale jak mi wiele osób radzi, odczekać i zobaczyć. Trzymam sama sobie kciuki by nie przyjechała. Wtedy może mam większą szansę na prawa do odwiedzin. A tak? A tak, to leniuchuje i próbuję się z ludźmi umawiać.Ale to nie zawsze się udaje. Do tego jeszcze moja nadwaga, co mnie dobija... Sama nie wiem co z tym zrobić. Nie umiem się zmotywować, w tym sęk.   =_= Ale nie otym chciałam pisać... Właśnie pisąłam na FB z jedną z moich kuzynek. (Mam przeszło 10 kuzynek i 10 kuzynów. Nawet nie wiem dokładnie ile, bo dawnonie miałam kontaktu.) Sęk w tym, że jak tak pisałyśmy wszystko dobrze było, póki nie doszłyśmy do zdania: "Spotkajmy si ena kaw...
Czytaj więcej

Czarna środa

Czarna środa... Najukochańsza ciocia i chrzestna mi zmarła... Ziemię mi spod nóg wzięto... Całą środę płakałam, jak tylko ktoś się z rodizny odezwał. W czwartek odwracałam już swoją uwagę od tego tematu, bo nie mogłam... W piątek zaś prawie zapomniałam... Co w samo w sobie smutne jest... Dzisiaj rozpamiętuję. Chciałabym mieć tyle wspomnień jak moje kuzynki. Ja ledwo co pamiętam o chrzestnej. Co mnie przygnębia. Moje zaniki pamięci są bezlitosne... Nie pamiętam babci, nie pamiętam chrzestnej... Ledwo co z mojego życia pamiętam... To bolesne... Nawet jak patrzę na zdjęcia, ledwo co uda mi się przypomnieć. Szukam wyjścia z tej sytuacji, by móc w pełni ubolewać nad śmiercią najbliższych... By móc wspominać i z serca płakać... Chciałabym nosić żałobę, nie tylko przez kolor, ale z serca... I nie ciągle o tym zapominać... Nawet nie umiem porządnie zebrać myśli... Je stem rozproszona i przygnębiona...
Czytaj więcej